wiązki przewodzące

См. также в других словарях:

• wiązka — ż III, CMs. wiązkazce; lm D. wiązkazek 1. «związany pęk, pęczek czegoś, zwykle jednakowych przedmiotów» Wiązka słomy, siana. Wiązka drzewa, wikliny. ∆ bot. Wiązki przewodzące «pasma tkanki składające się z łyka i drewna (czasem także z miazgi),… …   Słownik języka polskiego

• nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… …   Słownik języka polskiego

• żyłka — ż III, CMs. żyłkałce; lm D. żyłkałek 1. «cienka, delikatna żyła naczynie krwionośne» Błękitne, delikatne, drobniutkie żyłki na rękach. Siatka żyłek na policzku. ◊ Każda żyłka w kimś się trzęsie «ktoś się bardzo boi, nie może się opanować» 2.… …   Słownik języka polskiego

• żyłkowany — 1. «o liściach i owocach: mający wyraźne żyłki wiązki przewodzące» Żyłkowane liście kasztanów. 2. «o skrzydłach owada: mający widoczne chitynowe listewki (żyłki)» Żyłkowane skrzydła ważki. 3. «o minerałach, skałach: mający barwne żyłki wężykowate …   Słownik języka polskiego